"பொதுவாகவே கோவல்கர் ஒரு புரட்சியாளராக இருக்கவில்லை. இதை பிரிட்டிஷார் நன்கு புரிந்து வைத்திருந்தனர். 1943 இல் RSS ன் நடவடிக்கைகள் குறித்து அன்றய உள்துறை தயாரித்த அறிக்கையில் 'RSS சட்ட ஒழுங்கிற்கு உடனடி அச்சுறுத்தலாக இருக்கிறது என்று வாதிடுவது கடினம் ...' என்று முடிவு செய்தது. 1942 இல் நடந்த வெள்ளையனே வெளியேறு இயக்கத்தின் வன்முறை போராட்டங்கள் குறித்து பாம்பே உள்துறை இவ்வாறு சொல்கிறது: 'சங் பரிவாரம் ஒழுங்காக தன்னை சட்டத்தின் வரையறைக்குள் வைத்துக் கொண்டது. மேலும், குறிப்பாக ஆகஸ்ட் 1942 இல் வெடித்த கலகங்களில் இருந்து விலகியே இருந்தது....'." (Andersen and Damle, page 44).
சாவர்க்கரின் பல பரிதாபகரமான மன்னிப்புக் கோரல்கள் எல்லாம் நாம் அறிந்ததே:
1. ஜூலை 4, 1911 இல் அந்தமான் சிறைக்கு கொண்டுவரப்பட்ட பின்னர், அந்த ஆண்டின் முடிவிற்குள்ளாகவே அவர் கருணைக்காக மன்றாடினார்.
2. 1913 இல், பிரிட்டிஷ் அரசு விரும்பும் எந்த பதவியிலும் அரசுக்கு சேவை செய்ய விருப்பத்தை முன்வந்தார். இதையே அவர் 1914 மற்றும் 1917 மீண்டும் செய்தார்.
3. மார்ச் 30, 1920 இல் மீண்டும் ஒரு கருணை மனுவை தாக்கல் செய்தார். (Frontline, April 8, 2005).
4. ஜனவரி 6, 1924 இல் அவர் சில நிபந்தனைகளுடன் விடுவிக்கப்பட்டார். அதாவது ஐந்தாண்டுகளுக்கு, "ரகசியமாகவோ வெளிப்படையாகவோ எந்தவிதமான அரசியல் நடவடிக்கைகளிலும் அரசின் ஒப்புதலின்றி ஈடுபடக் கூடாது ". இந்த நிபந்தனை 1937 வரை நீட்டிக்கப்பட்டது.
5. பிப்ரவரி 22, 1948 இல், காந்தி கொலைவழக்கில் கைதாவதை தவிர்க்க, அரசியலில் இருந்து விலகி இருப்பதாக பம்பாய் காவல்துறை ஆணையருக்கு உறுதிமொழி அளித்தார்.
6. ஜூலை 13, 1950 இல், மற்றொரு உறுதிமொழியையும் வழங்கினார். இந்தமுறை பம்பாய் உயர்நீதிமன்றத்திற்கு. அதிலும், அரசியலில் ஈடுபடமாட்டேன் என்று உறுதிமொழி அளித்தார்.
இரண்டாம் உலகப்போர், பரிவாரத்தின் இரண்டு முக்கியத் தலைவர்களின் முகத்ததிரையை கிழித்தது. அக்டோபர் 9, 1939 இல் சாவர்க்கர் பம்பாயில் வைஸ்ராய் லார்ட் லின்லித்கோ (Viceroy Lord Linlithgow) வை சந்திக்கிறார். சாவர்க்கர் முன்வைத்த சலுகையை அவர் இவ்வாறு பதிவு செய்கிறார்: 'இந்த சூழல், அதாவது அவர் (சாவர்க்கர்) சொல்கிறார், மேன்மைக்குரிய அரசு இனி இந்துக்கள் பக்கம் திரும்ப வேண்டும் மற்றும் அவர்களின் ஆதரவோடு செயலாற்ற வேண்டும் என்று. எல்லாவற்றிற்கும் மேல், கடந்த காலங்களில் எங்களுக்கும் இந்துக்களுக்கும் இடையே கடினமான சூழல் இருந்து வந்தது - இங்கிலாந்துக்கும் பிரஞ்சுக்கும் இருந்ததற்கு சமாக மேலும் சமீபத்திய நிகழ்வுகள் காட்டுவது போல ரஷியாவிற்கும் ஜெர்மனிக்கும் இருப்பது போன்ற உறவாக அது இருந்தது. நம்முடைய விருப்பங்கள் இப்போது ஒன்றாக இருக்கிறது அதனால் நாம் கூட்டாக செயல்பட வேண்டும். இப்போது அவர் மிகவும் மிதமான போக்குடையவராக இருந்தாலும், கடந்த காலத்தில் அவர் புரட்ச்சிகர இயக்கங்களின் அங்கமாக இருந்ததை நான் அறிந்து வைத்திருக்கிறேன். (நான் அறிந்திருக்கிறேன் என்பதை உறுதி படுத்தி கொண்டேன்).
ஆனால் இப்போது நம்முடைய விருப்பங்கள் மிகவும் நெருக்கமாக ஒன்றோடொன்று இணைந்திருப்பதால் இந்துயிசமும் இங்கிலாந்தும் நண்பர்களாக இருப்பது இன்றியமையாதது. பழைய விரோதங்கள் இனி தேவையில்லை."
(Marzia Casolari, The Shade of the Swastika, page 172)
S.P. முகர்ஜி யின் கடிதம்
|
வெள்ளையனே வெளியேறு போராட்டத்தின் ஒரு பகுதி Photo:COURTESY: GANDHI SMRITI |
இந்து மஹாசபா வின் முன்னாள் தலைவரும், RSS உடனான உடன்படிக்கையின் கீழ் ஜன்சங் ஐ தோற்றுவித்த ஷியாம பிரசாத் முகர்ஜிக்கே பாராட்டு செல்கிறது. அவர் டிசம்பர் 1941 இல், பஸுலுள் ஹக் தலைமையிலான வங்காள அமைச்சரவையில் அமைச்சராக இருந்தார். 1940 இல் லாகூரில் நடந்த முஸ்லீம் லீக் கூட்டத்தில் பாகிஸ்தான் தீர்மானத்தை வழங்கியவர் தான் பஸுலுள் ஹக் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. காங்கிரசின் வெள்ளையனே வெளியேறு இயக்கம் தீவிரமாக இயங்கி கொண்டிருந்த காலத்தில், வங்காளத்தின் ஏகாதிபத்திய ஆளுநர் சர் ஜான் ஹெர்பர்ட் க்கு எழுதிய கடிதத்தில் எஸ்.பி.முகர்ஜீ அவரின் இந்த முழுமையான சொற்களை உதிர்க்கிறார்: "நான் இப்போது மாகாணம் முழுவதும் காங்கிரசின் பரந்துபட்ட இயக்கங்களால் ஏற்படுத்தப்பட்டுள்ள சூழலை விவரிக்கிறேன். யாராக இருந்தாலும், ஒரு போர் காலத்தின் போது, மக்களின் உணர்வுகளை கிளறுவதும் அதன் மூலம் உள்நாட்டுக் கலகங்களையும் பாதுகாப்பின்மையையும் உருவாக்குவதை செயல்பட்டுவரும் அனைத்து அரசும் தடுத்து நிறுத்த வேண்டும்.... அந்த வகையில், இங்கிலாந்துக்கு எதிரான இந்தியாவின் நடவடிக்கைகளும், அவற்றிற்கிடையான போராட்டங்களும், இந்த போர் சூழலில் நடைபெறக் கூடாது. நடந்துவரும் போர், இந்தியா மீதான இங்கிலாந்தின் ஆதிக்கத்தை நிலைநிறுத்துவதற்காக நடைபெறுவது அல்ல. ஏகாதிபத்தியத்தின் பழைய கருத்துக்கள் மண்ணோடு புதைக்கப் பட வேண்டும். தற்போதைய போரின் முடிவு எவ்வாறாக இருந்தாலும் அவை புதுப்பிக்கப் பட போவதில்லை......
"...வங்காளத்தில் இந்த இயக்கங்களை எப்படி எதிர்கொள்வது என்பதே கேள்வி? காங்கிரஸ் என்னென்ன முயற்ச்சிகள் செய்தாலும் இந்த மாகாணத்தில் அவர்களின் இயக்கங்கள் வேரூன்றா முடியாது என்பதை உறுதி செய்யும் பொருட்டு மாகாண நிர்வாகம் நடத்தப்பட வேண்டும். இது நம்மால் முடிய வேண்டும், குறிப்பாக பொறுப்புள்ள அமைச்சர்களுக்கு. நம்மால் மக்களுக்கு இதைச் சொல்ல முடிய வேண்டும், அதாவது எந்த சுதந்திரம் வேண்டும் என்று காங்கிரஸ் இந்த இயக்கத்தை துவங்கியதோ, அந்த சுதந்திரம் இப்போது மக்களின் பிரதிநிதிகளிடம் இருக்கிறது. சில கோணங்களில், அவசர காலத்தில் மட்டும் கட்டுப்படுத்தப்பட்ட தாக இருக்கலாம். இந்தியர்கள் இங்கிலாந்தை நம்ப வேண்டும். (S.P. Mookerjee, Leaves from a Diary, pages 179 and 183).வைஸ்ராயின் செயற்குழுவில் இந்து மகாசபா வின் பிரதிநிதி ஒருவர் இருந்தார், சர் ஜுவால பிரசாத் ஸ்ரீவஸ்தவா.
பங்கிம் சந்திரா வின் பாரபட்சம்
இந்த கூட்டணிக்கு சிந்தாந்த அடிப்படை மட்டுமல்ல சில தந்திரமான அடிப்படையும் இருக்கிறது. தன்னுடைய சுயசரிதை நூலில் (An Unknown Indian) நீரத் C.சவுத்திரி, வந்தே மாதரம் பாடல் எழுதப்பட்ட சூழலை சரியாக விவரிக்கிறார்: "பங்கிம் சட்டர்ஜீக்கும் சந்திர தத் ற்குமான சரித்திர நெருக்கம் முஸ்லீம் ஆட்சியாளர்களுக்கு எதிரான இந்து கிளர்ச்சியை புனிதப்படுத்தியது. அத்தோடு முஸ்லிம்களையும் மோசமானவர்களாக சித்தரித்தது. சாட்டர்ஜீ நேரடியாகவே கடுமையான முஸ்லீம் விரோதியாக இருந்தார். நாங்கள் இந்த நெருக்கத்தை விரும்பி வாசித்தோம் , அவர்களின் இந்த மனநிலையை நாங்களும் உள்வாங்கிக் கொண்டோம்."
வரலாற்றாய்வாளர் R.C. மஜூம்தார் பிதிலி அதை இவ்வாறு சொல்கிறார்: "பங்கிம் சந்த்ரா நாட்டுப் பற்றை மதமாகவும், மதத்தை நாட்டுப் பற்றாகவும் மாற்றினார்." எந்த நாவலுக்காக வந்தே மாதரம் பாடல் எழுதப்பட்டதோ அந்த 'அனந்த மத்' நாவல் பிரிட்டிஷ் க்கு எதிரானதாக இருக்கவில்லை. அதன் கடைசி அத்தியாயத்தில், சன்யாசிகள், சத்யானந்த தலைவர்களை நோக்கி போராட்டத்தை நிறுத்திவிடச் சொல்லி சம்பாஷணை செய்யும் பகுதிகளை அதீத அளவில் நாம் பார்க்க முடியும். அதில் ஒரு சுவாரசியமான வசனம்: "அவர்: உங்கள் பணி நிறைவடைந்தது. முஸ்லீம் ஆட்சி அழிக்கப்பட்டுவிட்டது. வேறெதுவும் இனி செய்ய வேண்டியதில்லை.தேவையற்ற படுகொலைகளால் எந்த பயனும் இல்லை."
முஸ்லீம் விரோத குறிப்புகள் அந்த நாவல் முழுவதும் படர்ந்திருக்கிறது. ஜீவானந்தா வாளை ஏந்திக்கொண்டு கோவில் வாசலில் நின்று, காளியின் பிள்ளைகளை உற்சாகப் படுத்திக் கொண்டிருந்தார்: "நாம் இந்த முஸ்லீம் ஆட்சி என்னும் பறவைக் கூட்டை உடைக்க வேண்டும் என்று அவ்வப்போது எண்ணினோம். துரோகிகளின் நகரத்தை கீழடக்கி ஆற்றில் வீசிட - அந்த பன்றிகளை சாம்பலாக்கிட, தாய் பூமியை இந்த தீயசக்திகளற்றதாக மீண்டும் ஆக்கிட. தோழர்களே, அந்த நாள் வந்துவிட்டது."
வந்தே மாதரம் பாடலை அந்த நாவலில் பயன்படுத்தியது தற்செயலானதல்ல. இது தெய்வமாக கருதப்படும் நாட்டிற்கு செய்யும் மத வழிபாடு. மஜூம்தார் சொல்வது போல அது "ஒரு வகையான வணக்கம்". தாய்நாடு "அனைத்து சக்திகளுக்கும் மகிமைகளுக்கும் ஆதியான கடவுள் காளி யாக கருதப்பட்டது".
அந்த பாடலிலும் இவ்வாறே கருதப்படுகிறது. கருத்து இன்னும் மோசமாகிறது. "வங்காள பூமி மற்றும் இந்தியாவின் அனைத்து நிலப்பரப்பும், பெண் கடவுள் காளி யாக கருதப்பட்டது, இதன் முடிவு புனித தாய்நாடு என்ற கருத்துருவாக்கம்." (India as a Secular State by Donald Eugene Smith, 1963, Princeton University Press) அத்தகைய பாடல் எப்படி மதசார்பற்றதாக இருக்கும்?
லஜபதிராய், மதன் மோகன் மால்வியா மற்றும் பலரும் இந்த பல்லவியை எடுத்துக் கொண்டனர். 1925 இல், RSS பிறந்த போது, லாலா ஹர்தயாள் Pratap of Lahore இல் இவ்வாறு எழுதினார்: "இந்துஸ்த்தானிலும் பஞ்சாபிலும் இந்து இனத்தின் எதிர்காலம் நான்கு தூண்களின் மீது அமைந்திருக்கிறது என்பதை நான் அறிவிக்கிறேன். 1.இந்து இயக்கங்கள் (சங்காதன்) 2.இந்து ராஜ்ஜியம் 3. முஸ்லீம்களை அழித்தொழிப்பது மற்றும் 4. ஆப்கானிஸ்தானை கைப்பற்றுவது அதன் போராளிகளை அழிப்பது." சாவர்க்கரும் ஹெட்கேவரும் இதை அப்படியே உள்வாங்கிக் கொண்டனர். அதைத்தான் அவர்களின் வழித்தோன்றர்களான மோடி & கோ. வும் முன்னெடுத்துச் செல்கின்றனர்.
முஸ்லிம்கள் மீதான அடக்குமுறை
1857 இன் கலகங்கள் குறித்து அசோக மேத்தா இவ்வாறு எழுதுகிறார்: "கிளர்ச்சியின் துவக்கத்தில் இந்துக்களும் முஸ்லிம்களும் அதிகளவில் பங்குபெற்றார்கள்..... அடக்குமுறையின் கரங்கள் முஸ்லிம்கள் மீது கடுமையாகப் பாய்ந்தது... அவர்கள் தீவிரவாதிகளாக முத்திரை குத்தப்பட்டார்கள்." (1857, The Great Rebellion).
அசோக் மேத்தா ஒப்புக் கொள்வதை போன்று முஸ்லிம்களே அதிகமாக பாதிப்புக்குள்ளாகினர். இங்கிலாந்து அரசு அவர்களை தனிமைப் படுத்தி எல்லாவகையிலும் ஒதுக்கிவைத்தது. வங்காள பொதுத்துறை அதிகாரி W.W.ஹன்டர் , 'தி இந்தியன் முஸல்மான்ஸ்" (1871) இல் பதிவு செய்துள்ளார். இந்த வரிகள் அந்த காலத்தின் சூழலை பிரதிபலிக்கும்: "முதலாவதாக, இராணுவம் அவர்களுக்கு முற்றாக மறுக்கப்பட்டது. பிறப்பால் முசல்மானாக இருக்கும் எவரும் நம்முடைய படையில் நுழைய முடியாது;..... பொதுத் துறை நிறுவனங்களில் முசல்மான்களின் எண்ணிக்கை ஆண்டுக்காண்டு கணிசமாக குறைந்தது..... முகம்மதியர்கள் ஒரு கூலியாக , தூது பணியாளராக, இங் பாட்டில் நிரப்புபவராக அல்லாமல் அதற்கு மேலான பதவிகளில் வேலை செய்யும் அலுவலகங்கள் கொல்கத்தாவில் அரிதாகிவிட்டது.... உயர்நீதிமன்ற நீதிபதிகளில் இருவர் இந்துக்கள். முஸ்லிம்கள் யாரும் இல்லை. உண்மையில், ஒருகாலத்தில் நீதித்துறையின் ஏகபோக உரிமையாளர்களாக இருந்த சமூகத்திடம் இருந்து அதை பிடுங்கியதன் நோக்கம், ஆங்கிலோ இந்தியர்களுடனும் இந்துக்களுடனும் இன்றிருக்கக்கூடிய நினைத்துப் பார்க்க முடியாத சமரசம் தான்.... , சுருக்கமாக சொல்வதானால், முசல்மான்கள் மிக கீழ்மட்டத்திற்கு தள்ளப்பட்டுவிட்டார்கள், எந்த அளவிற்கு என்றால் , அரசு வேலைக்கு தகுயானவர்களாக இருந்தாலும், அரசின் பல்வேறு அறிவிப்புகளால் கவனமாக அதிலிருந்து விலக்கிவைக்கப்பட்டார்கள். அவர்களின் ஆதரவற்ற நிலையை கவனிப்பாரும் யாருமில்லை. உயரதிகாரிகள் இவர்களின் இருப்பை ஒப்புக் கொள்வதற்குக் கூட தயாராக இல்லை... முஸ்லிம்கள் விவேகமானவர்களாக இருந்தால், அவர்கள் மாற்றத்தை உணர்ந்திருப்பார்கள், அவர்களின் இந்த விதியை ஏற்றுக் கொண்டிருப்பார்கள். "
|
மௌலானா ஹஸரத் மொஹானி, PHOTO: THE HINDU ARCHIVE |
ஆக முஸ்லிம்கள் பிரிட்டிஷ் உடன் ஒத்துழைக்க எந்தமுனைப்போ ஆசையோ காட்டவில்லை. சர். செய்யது அஹமது கான், அவர்களை அரசியலை விட்டுவிட்டு கல்வியில் கவனம் செலுத்துமாறு அறிவுறுத்தினார். பதுறுதீன் தியாஜி மற்றும் ஜின்னா போன்றவர்கள் காங்கிரசில் சேர்ந்து சுதந்திர இயக்கங்களை வலுப்படுத்தினர். முழூ சுதந்திரத்திற்கான முதல் தீர்மானம் 1921 இல் காங்கிரஸ் கூட்டத்தில் மௌலானா ஹஸரத் மொஹானி யால் வழங்கப்பட்டது, இவர் 'திலக்' நேசராக இருந்தார். அந்த தீர்மானம் இவ்வாறு சொல்லியது: "இந்திய தேசிய காங்கிரசின் நோக்கம் 'ஸ்வராஜ்' அடைவது - எல்லா அந்நிய ஆதிக்கத்திலிருந்தும் முழுமையான சுதந்திரத்தை அடைவது. அதை இந்திய மக்கள் அறவழியிலும் அமைதியான வழியிலும் அடைந்திட வேண்டும்." இதை காந்தி கடுமையாக எதிர்த்தார், அதன் ஆதரவாளர்கள் அலட்சியப்போக்குடன் இருப்பதாக குற்றம்சாட்டினார். அது முறியடிக்கப்பட்டது.
Dr.K.C.கந்தா வின் தொகுப்புகளில் ஏராளமான சுதந்திர பாடல்கள் இடம்பெற்றுள்ளது அவற்றில் முஸ்லிம்கள் எழுதியதும் உண்டு இந்துக்கள் எழுதியதும் உண்டு. அஷ்ஃபகுல் கான் எழுதிய ஒரு பாடலும் அதில் உண்டு. அஷஃபகுல் கான், கக்கோரி ரயில் கொள்ளை வழக்கில் தொடர்புடையதற்காக 1927 இல் தூக்கிலிடப்பட்டார்.
Dr.ஷம்சுல் இஸ்லாம், இந்திய பிரிவினைக்கு எதிரான முஸ்லிம்கள்' என்ற ஆவணத்தை தொகுதித்துள்ளார். '' (' Muslims against Partition of India' - Pharos Media, Jamia Nagar, New Delhi, pages 249, Rs.280). இந்த நூலுக்கு புகழ்பெற்ற வரலாற்றாய்வாளர் ஹர்பன்ஸ் மகியா முன்னுரை எழுதியுள்ளார்.
முஸ்லிம்கள் பிரிட்டிஷ் ஆட்சியாளர்களை எதிர்த்தார்கள். சங்க பரிவாரம் அவர்களுடன் இணைந்து நின்றது. யார் "தேச விரோதி"? (Who is “anti-national”?) ஆதாரப்பூர்வ ஆவணங்கள் சுயம் பறைசாற்றுகின்றன. இந்திய தேசியவாதத்தின் துரோகிகளான சங் பரிவாரம் இன்றுவரை அதைத் தொடர்கிறது. அதன் சேவகர் நரேந்திர மோடி இந்து தேசியவாதத்தை வளர்ப்பதற்காகஇந்திய தேசியவாதத்தைஅகற்றி வருகிறார். எல்லா நேரமும் அமெரிக்காவின் ஆதரவிற்காக ஏங்கி நிற்கிறார். பிரிட்டிஷின் இடத்தில் இப்போது அமெரிக்கா.
- A.G. Noorani | Published in "Frontline Magazine" Print edition November 2017 | Online Reference: https://goo.gl/HVb8U3
தமிழில்: முஹம்மது ரமீம்